θαλεια χουντα βιογραφικο

Επισήμως, διαψεύδονται τα πάντα, και, ανεπισήμως, κυκλοφορούν και συντηρούνται τα πιο ακραία σενάρια. Σύμφωνα με πληροφορίες που στοιχειωδώς μπορούν να διασταυρωθούν:

θαλεια χουντα βιογραφικο

• Η σιωπή του Ευκλείδη Τσακαλώτου μετά το Eurogroup είναι όντως πολιτικό ζήτημα. Δεν γίνεται να σιωπά ο υπουργός Οικονομικών μετά από μια τόσο κρίσιμη συνάντηση για το μέλλον της χώρας. Ούτε γίνεται οι πολίτες να ενημερώνονται μέσα από non paper ή, πολύ περισσότερο, από τον Γ. Ντάισελμπλουμ. Παραδοσιακά, οι υπουργοί Οικονομικών κάνουν δηλώσεις μετά τα Eurogroup και τα Ecofin. Όταν δεν συμβαίνει, ορθά όλοι αναρωτιούνται γιατί. Όσα είπε ο υπουργός στη Βουλή μπορεί να ήταν ευφυή αλλά δεν αποτέλεσαν ολοκληρωμένη απάντηση.


• Δεν μπορεί να εξακριβωθεί για ποιο λόγο σιώπησε ο Τσακαλώτος. Από τη στιγμή που το Μαξίμου και ο ίδιος ο υπουργός δηλώνουν ότι δεν υφίσταται διάσταση απόψεων μεταξύ τους, μόνο εικασίες μπορούν να γίνουν. Δεν είχε ενημερωθεί ο υπουργός Οικονομικών για το non paper του Μαξίμου σχετικά με το Eurogroup; Μήπως διαφώνησε με το περιεχόμενό του; Ή πάλι ο Τσακαλώτος έχει τόσα να κάνει που αφήνει το κομμάτι «επικοινωνία» σε δεύτερη μοίρα; Τα σενάρια δεν μπορούν να επιβεβαιωθούν.


• Υπάρχει προφανής διαφορά στιλ μεταξύ Τσακαλώτου και Τσίπρα. Αν ο Αλέξης Τσίπρας αποτελεί την αποθέωση της επικοινωνίας και του πολιτικού παιγνίου, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος έχει μια σαφώς πιο... τεχνοκρατική προσέγγιση της πολιτικής: όχι μεγάλα λόγια, μεθοδικότητα και πολλή δουλειά. Ο τεχνοκρατισμός του Τσακαλώτου «γλυκαίνει» από το φλεγματικό εγγλέζικο χιούμορ το οποίο όμως δεν γίνεται πάντα κατανοητό στην Ελλάδα. Αυτή η διαφορά αντίληψης, για την εφαρμοσμένη πολιτική, δεν μπορεί παρά να δημιουργεί τριβές, μολονότι και οι δύο πλευρές τις διαψεύδουν.


• Τσίπρας και Τσακαλώτος ταυτίζονται στην ανάγκη να κλείσει γρήγορα η δεύτερη αξιολόγηση. Παρά τα όσα λέγονται, η στρατηγική της κυβέρνησης, μετά την υπογραφή του μνημονίου το καλοκαίρι του 2015, συνδιαμορφώθηκε από τους συγκεκριμένους δύο πολιτικούς. Η στρατηγική αυτή εδράζεται σε τέσσερις άξονες:

- Συμμόρφωση με τις μνημονιακές υποχρεώσεις.

ο γρουσουζης

- Διαπραγμάτευση για λείανση των πιο ακραίων απαιτήσεων των δανειστών.

λιμνη της κρητης

- «Αριστερές πολιτικές» εκεί που δεν ενοχλούνται οι δανειστές - το περίφημο "Παράλληλο Πρόγραμμα".

- Εντατική προετοιμασία για την έξοδο της χώρας στις αγορές που, κατά την κυβέρνηση, θα σημάνει το τέλος του μνημονίου.